آنچه در این جا بدان می پرد ازیم این نکته است که ما در بیان ایده هایمان نقض هایی داریم و این نقض ها را می توان از طریق سازماندهی به آن ها به سمتی هدایت کنیم که برای دیگران نیز ایده ما قابل فهم و بررسی باشد. در این جا اگر بخواهیم یکی از مهمترین بخش های این موضوع را به آن توجه کنیم توجه به بوم ایده پردازی است که مرحله اولیه کار را شکل می دهد. در این بوم که توسط دکتر رضا پاینده طراحی شده است شما می توانید مختصات ایده خود را بصورت یک جدول چند ستونه در بیاورید و از آن جهت معرفی ایده خود استفاده نمایید.
هر کسی که بتواند در این زمینه کاری را انجام دهد او برنده این زمین است. زیرا مرحله اولیه کار یکی از مهمترین بخش ها و یگوییم مهمترین بخش ایده پردازی می باشد. ما در عصری قرار گرفته ایم که ایده های مختلف و گسترده ای را شاهد هستیم و این ایده ها بدون آنکه بدانیم آیا قبلا چنین ایده ای مطرح شده است و یا ثبت ایده رخ داده است ما نیز همچون آن را ایجاد می کنیم و حتی حق علائم تجاری برای آن می گیریم. تا بگوییم این چیزی که می بینید مال من است و من دارای ارزش هستم و ارزش این کالا به من برمی گردد.
شما هر چقدر در این زمینه به جستجوی بیشتری بپردازید به این نتیجه می رسید که هر کسی که ایده ای دارد در صدد آن است که ایده خود را اجرایی کنند اما کم هستند تعداد افرادی که توانسته باشند ایده خود را اجرایی کرده و یا ثبت ایده را انجام دهند.
دلایل مختلفی را می توان برشمرد که از جمله آن این است که ایده پرداز ایده خود را مطرح می کند و ان را در چهارچوب قرار می دهد اما بعد از مدتی به این نتیجه می رسد که چنین ایده ای قبلا ثبت شده است و اجرایی شده است. در نگاه دوم ما می بینیم که ایده پرداز ایده را مطرح کرده است اما ایده کارایی چندانی در جامعه امروزی ندارد و مخاطبان این موضوع حتی اگر چنین ایده ای اجرا شود استقبال زیادی از این ایده نمی کنند. در نگاه بعدی ایده پرداز به سمت اجرایی کردن ایده هم می رود اما در زمان ثبت ایده بعد از ایجاد نمونه اولیه نمی تواند مراحل قانونی را طی نماید و از حمایت های مطرح شده برای ایده ها نصیب دار شود. در نگاه آخر فرد هم مرحله اجرایی و هم مرحله ثبت ایده را طی می نماید.
